Rangely – Thermopolis.

Zaterdag 20 juni 2009

Een lange reisdag.

Vandaag staat er een grote afstand op het programma. Gelukkig hebben we daar gisteren al een klein voorschotje op genomen. Het is al weer een stralende blauwe lucht. Ook al zijn we Hollanders, we laten het gratis ontbijt tóch maar niet doorgaan. Onze RV wil wel een ontbijt en hij krijgt z’n tank weer vol. Mazzel deze keer $ 2.57 per gallon (± 3 l.) Hij lust aardig wat, maar brengt ons overal. Geen wonder trouwens dat het hier goedkoper is want als we Rangely uitrijden zien we regelmatig een jaknikker staan. We hadden het kunnen weten want ze zijn bezig met een oliepijpleiding, waar naar toe weet ik niet meer. Een vreemd gezicht jaknikkers boven op een berg, je hebt altijd het idee dat ze in een laagte moeten staan. Verder onderweg richting het plaatsje Dinosaur en dan kom je ook in de buurt van het Dinosaur National Monument. Aan de omgeving kun je wel merken dat we in de buurt van het park komen, overal zien we reclame staan over dinosaurs en op sommige plekken staan replica’s. Helaas hebben we geen tijd om hier te gaan kijken, misschien moeten we maar eens terug komen. We verlaten Colorado en zijn weer in Utah. Rechts van ons zien we de bergen van Dinosaur Nat. Monument en na een poosje komen we door Vernal. Deze stad wordt ook wel bloemenstad genoemd en dat klopt. Overal staan en hangen bloembakken met bloeiende petunia’s en andere

zomerbloemen. Ze doen er veel aan en gezien de warmte hier zal het veel tijd kosten alles water te geven. Heb het niet gezien maar misschien gaat het automatisch via een druppel systeem. Zou mij niet verbazen want in Amerika kan alles. De afslag naar de 191 richting Rock Springs staat niet goed aangegeven en we missen de afslag. Even vragen en we zijn weer op de goede weg en rijden weer richting hoge bergen. Het neemt veel tijd. Om 70 mile te rijden zijn we 1½ uur onderweg. Het is een mooie en spannende tocht.

Bij de Flaming George Dam stoppen we even, benen strekken en even op de brug kijken. Verderop is een stuwdam met een waterkrachtcentrale waar we ook even gaan kijken. Door de dam is er een groot stuwmeer ontstaan en deze wordt niet allen voor het opwekken van stroom gebruikt. Rond het meer is veel recreatie met jachthavens, campings en recreatie terreinen. Had gelezen dat er, sinds het stuwmeer er is, veel visarenden in deze omgeving jagen en broeden. Kan mij er wel iets bij voorstellen, helder water met veel vis en in de omgeving hoge bergen met veel bos met rustige gebieden. Verderop staat een busje. Op de zijkant staat Eagle Watcher, ze zullen wel onderzoek doen naar de visarenden. Weer op weg en passeren het bordje (plaatsje) Dutch John, hadden we al over gelezen maar is wel leuk om het nu zelf te zien. Hoe ze aan de naam Dutch John komen weet ik niet meer, heb er een keer iets over gelezen maar ben dat vergeten. Verder op weg richting Green River, dan een stukje interstate 80 en vervolgens bij Rock Sorings weer op de 191 richting Farson. We stoppen even bij een tankstation en daar staat een vrouw kersen te verkopen. Deze komen uit hun eigen boomgaard en dat is te proeven; ze smaken heerlijk. We kopen een zak vol en beginnen gelijk te snoepen.

Onderweg eten we wat en wisselen we van zitplaats. De omgeving is vrij vlak. Meer landbouwgrond maar een rotzóói…. Niet te geloven. Overal staat of ligt wat te verroesten. Het kan allemaal. Ook dat is Amerika, een land van uitersten. We rijden door Eden, en gezien de naam zal dit dorp wel door de Mormonen gesticht zijn. Vervolgens gaan we bij Farson, via de 28, richting Lander.

Op een gegeven moment gewoon een bordje wegwerkzaamheden, midden op een 4-baansweg. Hebben ze de bovenste laag asfalt verwijderd! Nou, daar heb ik het wel even warm van gehad. De hele camper trilt het is bijna niet te doen. Met de camper mogen we niet over dirtroads nou hier hebben ze één gemaakt. Gaten en kuilen, smal wegdek en naast de weg een steil talud. Soms moeten we stapvoets rijden en er lijkt geen eind aan te komen. Bij tegenliggers en achter onze camper hangt een enorme stofwolk. Maar gelukkig ook hier komt een eind aan. Amerika is groot en meestal mooi maar het gedeelte wat we nu rijden is alleen maar SAAI. Niets te zien, alleen wat graspollen, eigenlijk vrij vlak en het houdt maar niet op.

Ook dit hoort erbij. In de verte zien we de Rocky Mountains en we komen er steeds dichterbij. Van deze afstand zijn de bergen al indrukwekkend en imposant. Eigenlijk rijden we er omheen, door de Great Divide Basin, we zien ze nu aan de voorkant maar als we bij Lander zijn, dan zitten we er achter. Er is een uitzichtpunt, en een snel stromend riviertje, Sweetwater, waar we even blijven rusten. De omgeving is groen met veel bloemen, irissen prachtig om te zien: een veld vol van deze bloemen. Hier en daar zie ik een soort kleine molshopen en als je stil bent zie je grondeekhoorns (groundsquirls) op hun achterpootjes staan. Grappige beestjes, nieuwsgierig maar ook heel waakzaam.

De omgeving even verder verkennen en onder de brug zit een hele rij zwaluwnesten. Ze lijken wel wat op huiszwaluwen alleen zijn ze groter. Er zijn al jongen, want ik zie de kopjes over de rand van het nest. De ouders in paniek door mijn aanwezigheid en het lijkt wel een wolk van vogels. In de omgeving staan meer mooie wilde bloemen ook soorten die bij ons in de tuin staan, siberisch edelweis, en wilde lupinen.

We drinken en eten wat en praten met een paar Amerikanen. Daarna weer op weg en nu gaat het wat vlotter, de weg wordt ook wat beter. Onderweg zien we vreemde hekwerken staan en we vermoeden dat die er zijn om de sneeuw tegen te houden zodat de weg niet dicht sneeuwt. Bij sneeuwstormen blijft de sneeuw hier achter liggen zodat de weg open blijft.

Voor Lander zien we Red Canyon, nou de naam is goed gekozen. Het is een canyon die momenteel erg groen is maar de rots randen zijn helder rood/oranje van kleur, prachtig om te zien. Een rode helling in een groen tapijt. Zulke felle kleuren dit is niet uit te leggen dit moet je zelf zien. Iedere keer verbazen wij ons weer over de gevarieerde natuur, de prachtige uitzonderlijke kleuren, het weidse, de enorme afstanden en grootte van de bergen etc. Wij rijden er langs en vangen een glimp op maar het moet een hele belevenis zijn als je beneden door deze canyon kunt rijden.

Bij Lander gaan we via de 789 en de 138 richting Hudson, Arapahoe, en St. Stephens naar Riverton. De plaatsjes stellen niet veel voor en doen wat armoedig aan, tenminste wij voelen ons niet geroepen om deze dorpjes te bekijken. Het valt qua tijd mee vanmiddag dus via de 26, besluiten we nog maar een stukje erbij te doen. Het laatste stukje gaat door land met indiaanse namen zoals Shoshone en vervolgens Thermopolis waar we willen overnachten. We rijden door een prachtig gebied, door de Wind River Canyon langs de Wind River. Schitterend de bergen aan weerszijden van de rivier. Hier een daar zien we rafters en op verschillende plaatsen zijn parkeerplaatsen waar je van het uitzicht kan genieten.

Hier maken we gebruik van, we zetten een bakje koffie en drinken dat bij de rivier; wat een leven echt genieten! Zoals zo vaak bij een rivier is de omgeving prachtig groen met veel bloeiende planten, vlinders en andere insecten.

Rustig aan rijden we richting Thermopolis. Bij het eerste RV-park is geen beheerder, we vragen even en de man geeft aan dat even buiten het dorp een RV-park is. Nou het is niet even, weer vragen en we worden weer op weg gestuurd en lachend wordt er bij verteld als we HET kunnen ruiken, we in de buurt zijn, nou dat klopt. Als we het terrein oprijden ruiken we de zwavel want op het terrein is een warmwaterzwembad. Het RV-park heet Fountain of Youth nou dat belooft wat. Ga je als 50 plus in het bad en kom je als jongeling weer boven. Amerika is het land van de onbegrensde mogelijkheden en met dit thermische water moet het lukken. Maar wat een teleurstelling, de zwemkleding zit in de verloren koffer dus niets jeugdig uiterlijk.

Thermopolis is de grootste stad in en de provincie van Hot Springs County Wyoming. Zoals de naam al zegt komt zowel de naam van de provincie als van de plaats van de vele natuurlijke warmwaterbronnen. In de omgeving van Thermopolis zijn veelminerale baden die verwarmd worden door de geothermische processen. De parken waar de warmwaterbronnen zijn, zijn gratis en open voor het publiek als gevolg van een in 1896 getekend verdrag met de Shoshone en Arapaho stammen.

Thermopolis ligt nabij het noordelijke eind van de Wind River Canyon en de Wedding of the Waters. De noord stromende Wind River wordt later de Big Horn. Thermopolis is omringd door bergen, met de Bridger Mountains, de Owl Creek Mountains, de Big Horn Mountains en de Absaroka Range. De Roundtop Mountain, aan de noordwest rand van de stad, is een unieke geologische formatie en het hoogste gebied in de onmiddellijke nabijheid van Thermopolis.

Hot Springs State Park, is, als toeristische trekpleister, van groot economisch belang voor Thermopolis. In het Hot Springs State Park is ook een kudde van 25 bisons. Het water uit de bronnen heeft een temperatuur van 135F (41C) en per dag komt er 3 miljoen liter mineraal water vrij. De bronnen hebben een prachtig terras van wit, geel en bruin travertin gemaakt, aan de oevers van de Big Horn River. Ze lijken op de grotere formaties bij Mammoth Hot Springs in het noorden van Yellowstone en het water ruikt naar zwavel. De formaties hebben ongewone geologische kenmerken, zoals sinkholes en zwavelhoudende ventilatieopeningen.

Ondanks deze gevarieerde natuurlijke bezienswaardigheden, is echter het hele park verstedelijkt. Al het water uit de bronnen is gekanaliseerd en gereguleerd. De twee zwembaden vormen de belangrijkste attractie en zijn met de gebouwen onderdeel van een wellness-instituut (Gottsche Revalidatie Centrum) en een begeleid wonen huis (Wyoming Pioneer Home), een café en twee hotels.

Langs en om de warmwaterbronnen zijn vlonders waar je over heen kunt lopen. Over de rivier The Big Horn River hangt de Swinging Bridge, een historische ijzeren hangbrug die inderdaad wiebelt als die wordt gebruikt.
Andere toeristische attracties in de nabijheid zijn Wyoming Dinosaur Center, Oude Westen Wax Museum en Wind River Canyon Whitewater.

Het is een redelijk park niet bijzonder maar er is plek en dat is het belangrijkste. Met een full- hook-up zodat we alles kunnen opladen en kunnen internetten. Naast ons staan een aantal motormuizen die in een tentje kamperen. We raken met hun aan de praat en bij de groep zit een jonge vrouw, uit Duitsland, die een paar jaar geleden naar Amerika is geëmigreerd. Het bevalt haar best en ze denkt er niet over weer terug te gaan naar Duitsland. De anderen komen uit Denver en ze zijn met z’n allen een weekend op stap door Wyoming.

Achter ons loopt een goederenspoorlijn.

Als er een trein aankomt is dat duidelijk te horen, de hele tijd gebruiken ze de hoorn. De machinist doet dat zeker om wakker te blijven. Achter 2 locomotieven hangen 63 wagons met allemaal 1 of 2 containers erop.

Klaas gaat eerst douchen en deze zijn slecht, er moeten ook nog kwartjes in en het water is koud. Dus ik krijg het advies het douchen maar over te slaan, niets geen Fountain of Youth. Het eten is vandaag niet bij Betty maar bij Nanda. Smaakt best. Maar het leukste is ons uitzicht, de amerikaanse familie naast ons. Vader, moeder 2 zoons en een dochter. Allemaal véél te dik. En wat eten ze? BBQ, buiten klaargemaakte burgers, zó met de blote (ongewassen) handen in elkaar geduwd en lekker op het vuur. De muggen zitten er op. Brood erbij en de nodige flessen met sauzen staan erbij. Wij genieten. Real life-TV.

Na het eten even over het terrein: nou het is een rommeltje. Achter op het terrein staat een oude zelf gefabriceerde raderboot en verderop staat een brandweerauto en een hoogwerker, wat een zootje. Verderop staat een zelfbouw (vouw)caravan, nou zoiets hebben we nog nooit gezien, sta hoogte in het midden maar hoe ze er in willen slapen is mij een raadsel. Gelukkig we hebben onze camper, die nacht geen treinen en we slapen heerlijk.