vrijdag 16 juli 2010

Yellowstone 2e deel Upper Geyser Basin (Old Faithfull)

Vrijdag 26 juni 2009 (2e deel)

Geisers in alle kleuren en vormen.

Het toetje hebben we voor het laatst bewaard. Op weg naar het Upper Geyser Basin. Zoals al eerder gezegd hebben we al heel wat geisers en bronnen gezien maar we zijn benieuwd wat we hier te zien krijgen. Vanmorgen vroeg was er nog genoeg ruimte op de parkeerplaats bij Old Faithful, nu moeten we een plaatsje zoeken. Achter op het parkeer terrein is nog ruimte waar we de camper kwijt kunnen. Vlug even een hapje en een drankje en weer op weg. Eerst naar het Visitor Center, daar hangt naast de balie een bord waarop wordt aangegeven wanneer bepaalde geisers waarschijnlijk uit zullen barsten. Het gaat om 6: Old Faithful, Grand Geyser, Daisy Geyser, Riverside Geyser, Castle Geyser en Great Fountain Geyser. De eerste 5 liggen in het Upper Geyser. De mogelijke uitbarstingen worden aangegeven door een tijdstip met daarbij een marge. Bij de balie liggen briefjes en we schrijven de tijden even over. Ook vragen we even naar de marge, hoe dat in elkaar zit. Van een ranger krijgen we uitleg. Bijvoorbeeld de tijd voor een uitbarsting van de Grand Geyser staat op 5.00 pm daar achter staat “within 2 hours”, Dat betekent dat de Grand Geyser waarschijnlijk uit zal barsten omstreeks 5 uur ’s middags. De geiser kan echter eerder en ook later uitbarsten, dus tussen 3 uur en 7 uur ’s middags. Om de belangrijkste uitbarstingen te zien maken we met behulp van een plattegrond een schema van hoe laat we ergens moeten zijn. Gezien de tijden kunnen we niet alles zien maar een paar moet lukken. Ook gezien de afstanden kun je niet alles zien. Van de ene kant naar de andere kant is ruim 3 kilometer.

In het Upper Geyser Basin van Yellowstone vindt men de grootste concentratie van geisers van de wereld. Meer dan 250 stuks in een gebied van 5 km². Bijna een kwart van alle geisers in de wereld . De meeste geisers bevinden zich als een smalle band aan beide zijden van de Firehole River. Om alles uit elkaar te houden wordt het gehele gebied opgedeeld. Eerst in een zuidelijk en een noordelijk gedeelte. Vervolgens in 5 (belangrijkste) hoofdgroepen, Old Faithful (met Myriad Group) en de nabijgelegen Geyser Hill. Verder het Black Sand Basin en Biscuit Basin die we al gezien hebben. De laatste grote groep(en) vinden we in het noorden langs de rivier de Firehole. In deze laatste hoofdgroep vinden we de volgende groepen Castle, Grand, Giant, Daisy, Morning Glory, en Cascade Group. Aangezien de uitbarsting van de “ouwe” nog even op zich laat wachten gaan we eerst naar de Geyser Hill Group. We lopen langs Old Faithful Lodge & Cabins richting brug over de Firehole River. In dit gebied zijn meer dan 40 geisers, heetwaterbronnen en fumarols te vinden. Ze liggen verspreid over een verhoogd gebied dat goed uitzicht geeft op de vallei en de rivier. Ook hier weer een promenade van houten vlonders rond de heuvel. Een afslag gaat omhoog naar de top van een heuvel, Observation Point. Hier heb je een nog beter uitzicht en als je door loopt kom je bij Solitary Geyser. Een warmwaterbron, omringd door kleurrijke mineralen, in een open plek van het bos. Gezien de tijd slaan we dit over.

De eerste die we te zien krijgen is de Anemone Geyser. Een leuke geiser en we hebben gelezen dat er ook gesproken wordt over de "liefste" geiser. Anemone Geyser zijn eigenlijk twee nauw verwante geisers. De grootste van de twee is bekend als Big of Noord Anemone terwijl de kleinere bekend is als Little of Zuid-Anemone. De twee geisers werden genoemd naar de anemoon bloem. Beide openingen hebben een bleke gele kleur en vorm vergelijkbaar met de bloem. Big Anemone heeft ongeveer om de 6-10 minuten een uitbarsting. Je kan het water, voorafgaand aan de uitbarsting, horen opstijgen in de krater. Eerst vult de krater zich met water waarna het water over de rand stroomt. Dan pruttelt en sputtert het geisertje gedurende zo'n 25-45 seconden tot een hoogte van 6-8 voet (1.8-2.4 m). Na een uitbarsting rekt het water zich snel en luidruchtig met een "familair gurgling sound" terug in de krater.

Little Anemone is minder krachtig maar de uitbarstingen duren langer dan die van de Big Anemone. De intervallen tussen de uitbarstingen variëren 6-35 minuten. De uitbarstingen kunnen van minder dan een minuut tot meer dan 30 minuten duren. De fontein wordt zelden hoger dan 4 voet (1,2 m). Soms stroomt de krater gewoon over zonder dat er een uitbarsting is. In enkele gevallen is de activiteit non-stop en dit heeft gevolgen voor de Big Anemoon. Deze heeft dan zwakke uitbarstingen heeft met lange intervals.

De Plume Geyser laat elke 20 tot 40 minuten 3 tot 5 korte uitbarstingen zien, waarbij het water ongeveer 8 meter hoog komt. Het is een vrij jonge geiser, die ontstaan is door een stoomexplosie in 1922. Plume Geyser ligt dicht bij de boardwalk, zodat je de erupties goed van dichtbij kan bekijken. Beehive Geyser moet een spectaculaire geiser zijn. Toen wij er waren was de geiser rustig. Uit de informatie blijkt dat tijdens een uitbarsting het water gedurende 4 tot 5 minuten omhoog wordt geperst door een nauwe kegel. Hierdoor bereikt het water soms wel een hoogte van 40 tot 55 meter. De uitbarstingen zijn onregelmatig en soms kan er 7 uur tussen zitten tot een hele dag. En er zijn ook tijden dat de geiser enkele weken of maanden slapend is. Een kleine opening net ten oosten van de geiser wordt ook wel eens de Beehive Indicator genoemd. Als hier een kleine eruptie plaatsvindt, dan volgt de uitbarsting van Beehive Geyser meestal 10 tot 20 minuten later.

Heart Spring is een mooie bron door zijn mooie heldere blauwe kleur. De bron dankt zijn naam aan geoloog George Marler. Deze vond dat de vorm van de bron leek op een menselijk hart en gaf in 1959 de naam Heart Spring aan deze bron. De bron meet 2 bij 3 meter en is 4,5 meter diep.

Lion Group heeft zijn naam te danken aan het brullende geluid van stoom dat vrijkomt voor een uitbarsting Tijdens een uitbarsting kan het water een hoogte bereiken van 90 voet (27 m). Dit is een groep van vier geisers, die ondergronds met elkaar verbonden zijn. Lion is de grootste van de Lion Group. Vlakbij zijn de kegels van de slapende Big Cub en Lioness Geisers en de actieve Little Cub Geyser De erupties zijn onregelmatig en de groep is soms niet actief.

De Aurum Geyser is een mooi voorbeeld van een ‘cone-type geyser’. Aurum is soms erg voorspelbaar en andere keren weer erg onregelmatig. Men denkt dat de activiteit Aurum het gevolg is van de weide achter de geiser. Wanneer deze nat is, is de activiteit regelmatig met 3-4 uur tussen de uitbarstingen. Wanneer de wei droog is, in de late zomer en de vroege herfst, wordt de interval minder voorspelbaar, variërend van 4 tot 7 uur. Toen wij er waren was de geiser rustig. Zonder de activiteit was het al een mooie geiser om te zien. De sinter rond de cone leek op koraal en in het water voor de kegel lagen allemaal platte grindstenen. Deze steentjes zijn gevormd door opgeloste mineralen. Uitbarstingen duren ongeveer 90 seconden en variëren in hoogte van 15 voet (4,6 m) tot 25 voet (7,6 m). Een uitbarsting wordt meestal voorafgegaan door borrelen van twee kleine openingen in de buurt. In zeldzame gevallen wordt een uitbarsting gevolgd door een tweede, kleinere uitbarsting, ongeveer 5-10 minuten na de eerste uitbarsting. Omdat de geiser dicht bij de boardwalk ligt, spat het water bij een krachtige uitbarsting soms over de toeschouwers heen.

Doublet Pool is 8 voet (2,4 m) diep en heeft een temperatuur van ongeveer 194,4 ° F (90,2 ° C). Deze 2 hete bronnen vormen samen een mooie saffierblauwe poel. De geschulpte randen zijn van geyserite. Deze randen zitten op verschillende hoogten, waaruit kan worden opgemaakt dat het waterniveau vroeger lager moet zijn geweest. Uitbarstingen bij Doublet Pool zijn zeer zeldzaam. Soms zijn er trillingen en voelbare bonzen waardoor het water in beweging komt. Dit wordt waarschijnlijk veroorzaakt door “instortende” gas- en stoombellen, die diep onder de grond vrijkomen.

De Giantess Geyser is een geiser die maar twee tot zes keer per jaar uitbarst. De uitbarstingen zijn onregelmatig maar ook heftig. Voor de eerste water en of stoomuitbarstingen schud en trilt de ondergrond van de ondergrondse stoom explosies. Uitbarstingen komen soms tweemaal per uur voor en duren soms 4 tot 48 uur waarbij het water soms een hoogte kan bereiken van 100 tot 200 voet (30 - 60m). Het eerste uur is het meest spectaculair.

Het is nog geen tijd voor “onze ouwe” en daarom lopen we een stukje van het rondje terug en gaan langs de Lions Group, richting Castle Geyser Group. Op afstand hebben we de Castle Geyser al eens uit zien barsten en op afstand was dat al behoorlijk spectaculair. Eerst komen we langs de Liberty Pool. Liberty Pool wordt ook wel “lukewarm hot spring” genoemd. Het is een bron waarin het water soms zo koud is (lukewarm betekent ‘lauw’), dat er zelfs kikkers in kunnen leven.

De eruptie van de Sawmill Geyser is erg onvoorspelbaar. Deze duurt soms enkele minuten tot soms 4 uur. De interval, tussen de uitbarstingen, bedraagt meestal 1 tot 3 uur. De geiser heeft zijn naam te danken aan de draaiende uitbarsting van water en het draaiende water in de krater. Dat draaien lijkt op een cirkelzaag of een op hol slaande windmolen.

Het inderdaad een drukke geiser. Het draaiende water hebben we niet echt gezien. De bron kwam bij ons meer over als een overspannen ADHD geisertje. De Spasmodic Geyser’s vertaald Krampachtige (spastische) Geiser heeft 2 kraters waaruit uitbarstingen komen met een waterhoogte tot 15 voet (4,6 m). Het water kan ook uitbarsten uit de ongeveer 20 ventilatieopeningen. Het water bereikt dan een hoogte van een paar centimeter tot tien meter hoog. De intervallen tussen uitbarstingen is onregelmatig en grillig. Daarom heeft AC Peale, uit het Hayden team (1878) de bron zo genoemd. De temperatuur is ongeveer 92 ° C (198 ° F). De geiser is ondergronds ook verbonden met de nabijgelegen, kleine, Penta Geyser. Als de Penta Geyser uitbarst is er geen activiteit van Spasmodische Geyser. Uitbarstingen van de Spasmodische Geyser gaan meestal vooraf aan de uitbarstingen van Sawmill Geyser en Penta Geyser.

Castel Group. Crested Pool is een warme bron en is 42 voet (12,8 m) diep. De bron staat vaak te koken en op de bodem is een temperatuur gemeten van 114° C. De bron is genoemd naar de "crest", vrij vertaald kam – rug, die de bron omringt. Hoewel het een bron is heeft Crested Pool soms ook uitbarstingen. Crested Pool heeft een verscheidenheid aan namen, gehad. De bron werd voor het eerst werd beschreven door de Hayden Geological Survey van 1871/72. Hayden noemde de bron Fire Basin. De schrijver, Harry Norton, noemde de bron in 1872 Circe's Boudoir. Tussen 1872 en 1927, kreeg de bron een verscheidenheid van namen, zoals Diana's Spring, Devil's Well, Blue Crested Spring, Pool Beautiful, Castle Pool, en Diana's Bath. Later werd in 1927 Crested Pool de officiële naam. In een artikel stond het volgende over Crested Pool. In 1970, viel de negenjarige Andrew Clark Hecht, per ongeluk in de bron. De volgende dag werd maar een gedeelte van zijn stoffelijk overschot teruggevonden. Als herinnering aan dit ongeval wordt elk jaar “The Andrew Clark Memorial Hecht Public Safety Achievement Award” verkiezing gehouden. Jaarlijks wordt er een prijs toegekend aan een persoon of groep die het meeste heeft bijgedragen aan de openbare veiligheid. De winnaar ontvangt ook 1.000 dollar.

De volgende stop is de Castle Geyser. Over vlonders lopen we er naar toe. De ergste uitbarstingen zijn al geweest maar er komt nog steeds water en stoom uit de geiser. De wind waait over het voetpad en we worden nat van de druppels water. Voor de geiser is een plateau en hier staat een aantal banken. Als er een uitbarsting is kunnen de toeristen hier staan en zitten. Ondanks dat er een uurtje geleden een uitbarsting geweest is, is de geiser nog behoorlijk actief. Het is net een grote kookpot zoals de geiser daar staat te stomen. Het is een vrij hoge cone geiser en door de grote sinter afzettingen is er een grote kegel ontstaan. Deze kegel lijkt op kasteel(muur) met torens en hier heeft de geiser zijn naam dan ook aan te danken. "The Castle," (Het Kasteel), ligt op de top van een heuvel en de kegel, met kiezelachtige sinter eromheen, is zeer massief en compact. Dit is het gevolg van uitbarstingen in het verre verleden. Hierbij kwamen grotere hoeveelheden water vrij met veel opgeloste mineralen. Hierdoor is deze grote kegel ontstaan. De geiser heeft de grootste kegel (3,6 meter hoog) en een kratermond met een doorsnee van 3 meter. Voor de grote kegel zit nog een opening, deze stoomt en bubbelt constant. Als de grote geiser uitbarst kookt deze opening helemaal over en zie je grote kokende luchtbellen verschijnen. De geiser heeft uitbarstingcyclus van 10-12 uur. Er is een ongeveer 20 minuten lange uitbarsting van warm water tot een hoogte van 90 voet (27 meter). Hierna komt nog een actieve stoomfase van 30-40 minuten. Met behulp van de koolstof-14 datering is de sinter conus voor de Castle Geyser gedateerd op rond 1022. Dit is veel jonger dan de veronderstelde leeftijd van 5000 tot 15.000 jaar. Dat bronnen en geisers gevoelig waren voor veranderingen was bekend. Ook veranderingen op grote afstanden kunnen gevolgen hebben voor de frequentie van uitbarstingen. Een aardbeving in Denali National Park en Preserve in Alaska (nov. 2002) had voor Castle Geyser, en andere geisers in Yellowstone tot gevolg dat er een daling was in de uitbarstingfrequentie. De getroffen geisers zijn inmiddels weer teruggekeerd naar hun oude patroon.

We kijken op het horloge en schrikken; de tijd vergeten. “Onze Ouwe” heeft binnenkort een uitbarsting en dat willen we toch niet missen. Dus met stevige pas op weg om nog op tijd te komen. Vanmorgen, toen het regende, en de Old Faithful ook uitbarstte waren we hier ook. Omdat het regende had je helemaal geen idee van de omvang. Als je in Yellowstone bent is The Old Faithful wel een must. Eens kijken wat de geiser nu in petto heeft. Als we daar komen staat het al zwart van de mensen. Voor de geiser is een soort tribune. Alle banken zijn al bezet en er staan ook al veel mensen. Als je dit alles ziet is het wel een soort kermis, an American show. Het mag de pret niet drukken het hoort er allemaal bij. Het is al een vermaak al die mensen te zien. Mensen uit alle landen, groot, klein en heel veel dikke, zitten in afwachting van het spektakel. Lang hoeven we niet te wachten, het begint met en kleine eruptie die even later over gaat in een grote. Door de afstand en de open ruimte heb je niet echt een idee hoe groot de uitbarsting is. Toch is het wel mooi om te zien al vinden we de uitbarstingen van de kleine bronnen die we al hebben gezien spectaculairder. Toch als je de extra informatie leest over de Old Faithful is het wel indrukwekkend.

Op de middag van 18 september 1870 reisden leden van de Washburn-Langford-Doane Expeditie vanaf de Firehole River en de Kepler Cascades naar het nu bekende Upper Geyser Basin. De eerste geiser die ze zagen was Old Faithful. De Old Faithful (Oude Getrouwe) kreeg deze naam omdat de erupties steeds heel regelmatig plaats vonden. Nathaniel P. Langford was schrijver bij de expititie en schreef het volgende:

Judge, then, what must have been our astonishment, as we entered the basin at mid-afternoon of our second day's travel, to see in the clear sunlight, at no great distance, an immense volume of clear, sparkling water projected into the air to the height of one hundred and twenty-five feet. "Geysers! geysers!" exclaimed one of our company, and, spurring our jaded horses, we soon gathered around this wonderful phenomenon. It was indeed a perfect geyser. The aperture through which the jet was projected was an irregular oval, three feet by seven in diameter. The margin of sinter was curiously piled up, and the exterior crust was filled with little hollows full of water, in which were small globules of sediment, some having gathered around bits of wood and other nuclei. This geyser is elevated thirty feet above the level of the surrounding plain, and the crater rises five or six feet above the mound. It spouted at regular intervals nine times during our stay, the columns of boiling water being thrown from ninety to one hundred and twenty-five feet at each discharge, which lasted from fifteen to twenty minutes. We gave it the name of "Old Faithful.

De erupties vinden gemiddeld 1x per 91 minuten plaats. De gemiddelde tijd tussen de erupties is in de loop van de tijd wel iets langer geworden. Dit is het gevolg van aardbevingen en vandalisme, maar toch is het nog steeds een zeer betrouwbare geiser. Elke uitbarsting duurt 1,5 tot 5 minuten, en dan wordt er 14.000 tot 32.000 liter kokend water omhoog geslingerd tot een hoogte die varieert van 30 tot 55 meter.

In het verleden werd de Old Faithful soms gedegradeerd tot wasmachine. Kledingstukken werden tijdens de rust in de krater geplaatst. Na de uitbarsting bleek dat de uitgeworpen kleding grondig gewassen was. In 1882 kwam naar voren dat linnen en katoen onbeschadigd uit het water kwam maar wollen kleding werd aan flarden gescheurd. Old Faithful is niet de hoogste of de grootste geiser in het park. Die eer krijgt de minder voorspelbare Steamboat Geyser. De betrouwbaarheid van Old Faithful kan worden toegeschreven aan het feit dat de geiser niet aangesloten is op een andere thermische bronnen van de Upper Geyser Basin. Als we op het eind van de dag terug gaan zien we de Old Faithful op grote afstand uitbarsten. Op die afstand vonden wij de uitbarsting mooier dan toen wij er met de neus op stonden.

De uitbarsting van de Old Faithful is afgelopen en de toeristen, wij dus ook, gaan weer verder. Achter ons staat de Old Faithful Inn, een prachtig gebouw om te zien. De 29 jarige Robert Ruimer was architect van dit gebouw. Met zijn spectaculaire lobby en massieve (500-ton, 85-voet) stenen open haard is de herberg een goed voorbeeld van de "Gouden Eeuw". Dit was een voorbeeld van rustic resort architecture, een stijl die ook bekend staat als National Park Service Rustic. Het is ook uniek omdat het nog één van de weinige houten hotels is die nog overeind staat in de Verenigde Staten. Ook is het, het grootste houten hotel en misschien wel het grootste houten gebouw ter wereld. In de winter van 1903-1904 is begonnen met de bouw en men gebruikte lokaal verkregen materialen waaronder pijnboom (de schors later werd verwijderd in 1940) en Rhyolite (stollingsgesteente) steen. Wanneer de Old Faithful Inn in het voorjaar van 1904 wordt geopend wordt er gepocht over elektrisch licht en warmte door middel van stoom. Op 17 augustus 1959 werd ook de Old Faithful Inn getroffen door de Hebgen Lake aardbeving. De schoorsteen van de open haard in de eetkamer stortte in en beschadigde de enorme open haard in de lobby. Het gevolg was dat het aantal bruikbare haarden terug gebracht werden van acht tot twee. Het gebouw werd gedeeltelijk los geschud van haar fundering en bepaalde ruimten werden gesloten i.v.m. de veiligheid. In 1988 werd de herberg ernstig bedreigd door de North Fork Fire, maar brandweerlieden, vrijwilligers, en een sprinklerinstallatie hebben het gebouw gered.

Het is inderdaad, tenminste wat wij aan de buitenkant zien, een prachtig mooi gebouw. Als je het zo ziet lijkt het ook wel of ben je ergens in de Alpen. Het is druk bij de Old Faithful en we besluiten maar door te lopen. Over het voet en fietspad gaan we richting de Daisy Geyser Group. Op het lijstje van uitbarstingen staat ook de Daisy Geyser en die zal straks uit gaan barsten. Dit willen we wel eens zien. Het is een mooie wandeling en we komen weer langs de Castle Geyser. Deze is nu rustig en staat alleen wat te stomen. Langs het pad loopt de Firehole River en daarachter zien we allemaal geisers. Die bekijken we wel als we, vanmiddag laat, terug gaan. Tussen het voetpad en de rivier is een soort weide. Ook hier is het erg nat maar op de droge plekken staan verschillende bloemen te bloeien. Gentiaanklokjes, orchideeën, viooltjes en andere soorten die we niet kennen.

















De eerste die we voorbij komen is Orange Spring. Deze bron ligt niet zo dicht bij het pad zodat je hem niet zo goed kan zien. We hebben genoeg bronnen gezien en op de foto gezet dus als we eentje missen is dat niet erg. De volgende is de Round Spring. Een grote mooie rustige bron met blauw water en met een rand of korst van minerale afzettingen.

Vanaf Old Faithful tot aan de Daisy Group is een behoorlijke afstand, iets meer dan een kilometer. Het is een leuke tippel en het is ook wel even goed vlot door te lopen. Bij de andere geisers en bronnen slenter je maar wat en dat is vermoeiend. Na dit leuke loopje komen we bij de Daisy Group.
The Daisy Group bestaat uit 3 geisers, Daisy, Comet en Splendid Geyser.
Daisy Geyser maakt onderdeel uit van de Daisy-groep. Voor 1890 werd de geiser al door de Hague groep genoemd. De geiser barst zonder aankondiging uit, elke 110 tot 240 minuten, uit voor een periode van 3-5 minuten. Langs de geisers staan banken en al zittend kun je genieten van de omgeving. Dat de geiser plotseling uitbarst klopt. We boffen want net als we aankomen barst de geiser uit en het is inderdaad een spectaculaire en een agressieve uitbarsting. Heel mooi om te zien, eerlijk gezegd vinden we dit mooier dan de Old Faithful. Het is een van de meest voorspelbare geisers in het park. Het water gaat omhoog in een hoek van 70°, en bereikt een hoogte van 23 meter. De interval tussen uitbarstingen kan tijdelijk veranderen door een uitbarsting van de nabijgelegen Splendid Geyser.

De uitbarstingen van Splendid Geyser zijn zeldzaam en onvoorspelbaar. Als de geiser uitbarst kan de fontein een hoogte bereiken van 200 voet (60 m). Uitbarstingen komen vaker voor als een storm front de luchtdruk vermindert en het kookpunt van water lager wordt. De uitbarsting duurt tussen de 1 en 9 minuten. Splendid Geyser is nauw verbonden met Daisy Geyser. Meestal, wanneer Daisy actief is, is de Splendid Geyser inactief en omgekeerd maar dat komt aanmerkelijk minder voor. In tijden dat Daisy gaat “slapen” wordt de Splendid zeer actief. In zeldzame gevallen komt het voor dat beide geisers tegelijk actief zijn wat leidt tot een "dubbele uitbarsting". Tijdens deze dubbele uitbarsting zijn de uitbarstingen van de geisers sterker dan normaal. De Splendid fontein bereikt dan een hoogte van ongeveer 250 feet (80m) meter hoog die 30 tot 120 minuten kan duren.

In tegenstelling tot de andere geisers in de Daisy Group heeft de Comet voortdurend uitbarstingen. Om de paar minuten zijn er fonteinen tot een hoogte van zes voet (2 m). Deze constante uitbarstingen hebben geleid tot de grootste sinter kegel van deze geiser groep. Comet is verbonden met Daisy en Splendid Geysers en in mindere mate met de Brilliant Pool. Na een uitbarsting van Splendid en soms na Daisy is de uitbarsting van Comet trager. Na een korte periode komt dit weer terug op zijn normale niveau. Punch Bowl Spring slaan we over. Uit de informatie lezen we dat zich rond de rand van deze krater een ruim 70 centimeter hoge rand heeft gevormd. De bron, die gevuld is met kokend water, heeft een diameter van 3,6 meter, en is 9 meter diep.

Over de vlonders lopen we om de Daisy Group heen. Op sommige plaatsen blijft het water uit de geisers staan. Onder water hebben de mineralen zich tot kunstzinnige structuren gevormd. Het lijkt wel wat op koraal. Bruine bacteriën hebben zich er op vastgezet, mooi om te zien. We gaan richting Grotto Geyser. Eigenlijk heet deze geiser Grotto Fountain Geyser. Grotto Geyser is de naam voor een groep van geisers die onder meer Grotto Fountain Geyser, South Grotto Fountain Geyser, Indicator Spring, Spa Geyser, en Rocket Geyser bevat. De Washburn-Langford-Doane Expeditie heeft, op 18 september 1870, deze geiser Grotto Fountain Geyser genoemd. De 2,5 meter hoge kegel van Grotto Geyser heeft een opvallend grillige vorm. Deze vorm is afkomstig van sinter afzettingen over (dode) bomen die daar
stonden toen de geiser ontstond. De geiser barst ongeveer elke acht uur uit tot een hoogte van 3 meter. Tussen twee erupties kunnen enkele uren zitten, maar ook wel ooit enkele dagen. Hoe langer de uitbarsting hoe langer de interval. De uitbarstingen kunnen erg lang duren soms wel meer dan 10 uur. Er zijn uitbarstingen bekend van 26 uur. De Grotto Fountain Geyser heeft invloed op uitbarstingen op de andere geisers in de omgeving zoals de Rocket en Spa Geyser van de Grotto Groep. Toen wij er langs liepen was de geiser constant aan het borrelen, koken en water aan het spuiten. Je hoort constant gorgelende geluiden en je ziet opspattend water. De naam is heel toepasselijk, het een vreemd gevormde bult met holtes die aan grotopeningen doen denken. Hieruit spat het water over de rotsen heen. Zittend op een bankje hebben we een tijdje van dit natuur fenomeen genoten.

Even verderop komen we Chain Lakes voorbij. Geen idee hoe ze aan de naam komen maar het geheel is kleurrijk. Een licht blauwe bron met warm water waar de damp van afslaat. Langs de randen een verkleuring. Op de achtergrond een lage heuvel met levende en dode wit uitgeslagen bomen. Het is erg nat want rond de geisers ligt allemaal water. In de zomer zal het wel droger zijn. Aan de overkant van de rivier zien we de Riverside Geyser. Als wij er zijn is de geiser rustig. Jammer het moet, volgens de informatie, wel een spectaculaire geiser zijn. Op afstand stelt het niet veel voor maar de naam is goed gekozen. Wel vreemd om te zien dat een geiser bijna in de rivier staat, zoiets verwacht je niet. Het moet een van de meest pittoreske geisers van het park zijn. Tijdens een uitbarsting kromt het water en de stoom zich tot een hoogte van 75 voet (23 m) in een sierlijke boog over de rivier. Uitbarstingen zijn er om de 51/2 - 61/2 uur. Riverside is uniek wat zijn uitbarstingen betreft. De uitbarstingen zijn 20 minuten voor of 25 minuten na de gemiddelde interval. Ondanks de interval moet het één van de meest betrouwbaarste geisers in Yellowstone zijn, ondanks de bijnaam en de reputatie van de beter bekende Old Faithful. Een uitbarsting kun je zien aankomen. Ongeveer 50 minuten van te voren begint het water in de krater over te stromen en te koken. Tijdens de eerste vijf minuten is de uitbarsting het heftigst, daarna wordt de activiteit minder. Daarna is er nog een periode waarin de geiser alleen maar stoomt. Een stukje verder steken we via een bruggetje de Firehole River over en komen we bij de Morning Glory Group. Links, langs de rand van de rivier liggen de Fan & Mortar Geysers.
Deze twee geisers liggen heel dicht bij elkaar en barsten meestal gelijktijdig uit. Vandaar ook dat ook als paar worden genoemd Fan and Mortar Geysers. De Mortar Geyser heeft in de (cone) kegel een opening (vent) welke bekend is als Upper Mortar. In de cone aan de rechterkant is een kleinere vent en deze wordt Lower Mortar genoemd. Fan Geyser heeft zelfs 7 openingen, loodrecht op de rivier. Al deze openingen hebben een aparte naam. Door die 7 openingen ziet een uitbarsting er uit als een waaier van water. Het water van Mortar Geyser komt maximaal 24 meter hoog, terwijl dat van Fan Geyser een hoogte van 38 meter kan bereiken. De erupties zijn zeer onregelmatig, soms zitten er wel enkele maanden tussen de uitbarstingen. Nou volgens ons hadden ze zo’n maand want ze waren heel rustig. Langs de rand zaten mensen die de geisers in de gaten hielden en gegevens noteerden. Tenminste dat denken we, zodra er een brubbeltje was werd dat in een logboek genoteerd. We hebben geen idee wat ze met de gegevens doen. Nog een stukje verder is de Morning Glory Pool uit de Morning Glory Group. Dit moet een hele mooie bron zijn we zijn benieuwd.

De Morning Glory Pool is inderdaad een prachtige bron om te zien. Prachtig die kleuren. De lucht weerspiegeld in het water. Een brede gele rand welke naar het midden overgaat van blauwgroen tot donkergroen in het midden. Het is echt de moeite waard deze bron te zien. De bron doet wel een beetje denken aan de Emerald Pool in het Black Sand Basin.
Deze bron is lang een favoriet van de toeristen geweest. Helaas heeft de bron veel te lijden gehad van vandalisme. Bezoekers hebben letterlijk tonnen aan keien, munten, hout en ander afval in de bron gegooid. Hierdoor is de watercirculatie ernstig verstoord, waardoor de thermische activiteit verloren ging, en de temperatuur is gedaald. Parkwachters hebben getracht het afval uit de bron te halen maar dit heeft niet echt resultaat gehad. Als gevolg van het vandalisme, is Morning Glory ook bekend als Fading Glory.

Na genoten te hebben gaan we terug. We passeren weer de Fan & Mortar, Riverside Geyser, Chain Lakes en Grotto Geyser die nog steeds staat te stomen. We gaan nu aan de andere kant van de rivier terug richting Old Faithful Inn. De voeten beginnen al wat gevoelig te worden en daarom lopen we maar een beetje door. We gaan niet meer bij elke bron of geiser kijken, alleen bij de opvallendste.

De eerstvolgende is Giant Geyser; een kegel geiser die onderdeel uit maakt van de Giant Group. Het is een vreemd gezicht, want één kant van de geiser is afgebroken. Hieruit komt een beetje stoom verder zien we geen activiteit. De kegel is met zijn 3,5 meter hoogte indrukwekkend. De binnenzijde heeft een diameter van bijna 2 meter. Na 1955 was deze geiser niet actief. Daarna is er langzaam steeds meer activiteit ontstaan. De redenen voor deze variabele activiteiten zijn onbekend. Ze lijken echter verband te houden met een uitwisseling van thermische energie tussen Giant en de nabijgelegen Grotto Geyser. Tegenwoordig vind er nu elke 3 tot 10 dagen een eruptie plaats. Het zijn spectaculaire erupties, waarbij het water een hoogte bereikt tussen 55 en 76 meter.

De volgende is Oblong Geyser en Oblong betekent ‘langwerpig, rechthoekig’, De geiser heeft deze naam te danken aan de vorm van de krater. De groen-blauw getinte poel en de sintelrand eromheen zien er net zo indrukwekkend uit als de uitbarstingen van deze geiser. Het water bereikt daarbij een hoogte van 6 tot 12 meter. De interval tussen twee uitbarstingen is meestal 3 tot 14 uur. Oblong wordt niet tot de grote geisers gerekend, maar wat hem toch belangrijk maakt is de grote hoeveelheid water die bij de uitbarsting vrij komt. Omdat het water bijna rechtstreeks in de Firehole rivier stroomt is moeilijk na te gaan hoeveel. Tijdens de 5 minuten durende uitbarsting schat men de hoeveelheid water dat vrij komt op meer dan 10.000 liter per keer.

Beauty Pool en Chromatic Spring. Dit zijn twee kleurrijke warmwaterbronnen en prachtig om te zien. In het midden is het water diepblauw, naar de randen toe gaat de blauwe kleur over in geel, oranje en rood. Als je het zelf zou moeten bedenken en maken zou je dat niet lukken, zo mooi vloeien de kleuren in elkaar over. De mooie kleuren zijn ontstaan door de aanwezigheid van bepaalde soorten bacteriën. Beide bronnen zijn met elkaar verbonden, als het water in de ene bron stijgt; daalt het in de andere. Deze schommelingen in het waterpeil gebeuren in een periode variërend van enkele weken tot enkele jaren. Ook de temperatuur in de bronnen verandert dan ongeveer 10 ° De temperatuur varieert dan tussen 164-175 ° F.

De Wave Spring lijkt wel iets op de Beauty en Chromatic Spring maar is veel kleiner. Toch is het een mooie bron om te zien met die roestbruine kleur.

Grand Group. Grand Geyser is de grootste min of meer voorspelbare geiser ter wereld. Als de geiser in werking treedt, zie je 1 tot 4 uitbarstingen die samen 9 tot 12 minuten duren. Het water kan 60 meter hoog komen. Grand Geyser is een fontein geiser en de grootste (hoogste) min of meer voorspelbare bekend zijnde geiser. De geiser is in 1871 benoemd door Dr. Hayden. Grand Fontain bereikt een hoogte van maar liefst 200 voet (60 m). Een uitbarsting duurt ongeveer 9-12 minuten waarin de geiser soms 1 tot 4 uitbarstingen laat zien zijn. Het water komt vanuit een grote poel omhoog, en heeft daardoor een heel ander effect dan bij Old Faithful. Daar zie je een rechte kolom, hier gaat het om een veel bredere uitbarsting. Deze geiser behoort tot de Grand Group. De uitbarsting staat in verbinding met die van de andere geisers in de groep, met name de aangrenzende Vent Geyser en Turban Geyser. Een paar uur voordat de Grand Geyser uitbarst heeft de Turban Geyser, ongeveer elke 20 minuten, een uitbarsting van vijf minuten. Grand Geyser begint binnen 1-2 minuten na een uitbarstingen van Turban. De Vent Geyser heeft kort na de Grand een uitbarsting. Na een uitbarsting is de krater van de Grand Geyser leeg en duurt het 5 uur voor dat deze weer vol is.

Turban Geyser werd ook wel Tulband Gesyer genoemd naar de gelijkenis van de bolvormige sintelophopingen op de bodem van deze geiser. De naam is bedacht door geoloog Dr. A.C. Peale omdat de vorm hem deed denken aan een Turks hoofddeksel, tulband (turban in het Engels). De Turban Geyser staat in verband met de Grand Geyser. In de uren voorafgaand aan de grote uitbarsting, heeft Turban elke 15-25 minuten vijf minuten lange uitbarstingen. Deze uitbarstingen zijn meestal 5-10 voet (2-3 m) hoog. Tijdens de uitbarsting van Grand's, heeft de Turban constant erupties tot 20 voet (6 m). Na een uitbarsting van Grand zal Turban samen met de Vent Geyser met tussenpozen, (van ongeveer een uur), blijven uitbarsten. Soms zijn de uitbarstingen van de Turban door het uitbarstende water en stoom van de Grand Geyser niet te zien.

Helaas hebben wij de uitbarstingen van deze geisers niet gezien, maar je kunt ook niet alles hebben. Toch is het prachtig hier te lopen en te genieten van deze wonderen van de natuur. In en om de Grand Geyser zit het vol met verschillende soorten geisers en bronnen. Met andere woorden het wemelt hier van de bronnen zoals Crystal, Oval en Twilight Spring en geisers zoals Percolator, Triplet, Bulger, Chum, Penta, Rift, Spasmodic Geyser en de Belgian Pool. De bron lijkt niet op Belgie en heeft ook niet de kleuren van de vlag. Hier is een “leuk” verhaal over, of het waar is weten we niet. In 1922 was hier een Belgische journalist. Door onoplettendheid is hij, bij het bekijken van de verschillende geisers, in de bron gevallen. Hij heeft het niet overleefd. Nou in ieder geval de Belg leeft voort in de bron en dat lukt niet iedereen. Nou wat ons betreft wij hebben er geen behoefte aan als we warm water willen hebben nemen we wel een douche.


Het wordt al laat en zo zoetjes aan worden we ook moe van al dat lopen. We zijn al een hele dag op stap en het is wel mooi geweest. Ook de lucht begint te veranderen, misschien krijgen we regen. Dus terug richting onze 2e woning. Op de terugweg zien we ineens een paar marmotten aan het ravotten.
Yellow Bellied Marmots rennen tussen de rotsen. Wat een leuke beesten. Verderop nog meer, ook een paar jongen. Het ene moment zitten ze op de uitkijk op een rots. Het volgende moment rennen ze watervlug tussen de rotsen en zitten ze achter elkaar aan. De dieren zijn groot en ze wegen meestal tussen 5 en 11 pond (2 en 5 kg) als ze volwassen zijn. Net voor de winterslaap zijn ze veel zwaarder. Yellow-bellied Marmot leven in het westen van de Verenigde Staten en het zuidwesten van Canada, met inbegrip van de Rocky Mountains en de Sierra Nevada. Dit dier leeft op de steppen, weiden, velden, taluds en andere open habitats. Soms leven ze langs de rand loof-en naaldhout bossen boven de 6500 voet (2.000 m).Hun territorium is ongeveer 2 tot 3 ha groot en bevat een aantal zomer holen. Marmotten kiezen er voor hun holen onder stenen te graven, zodat deze minder opvallen voor roofdieren. Predatoren zijn wolven, vossen en coyotes. Wanneer een marmot een roofdier opmerkt waarschuwt het dier d.m.v. fluitjes de ander andere marmotten voor het gevaar. Daarom de bijnaam “whistle pig”. Na het alarm verbergen zij zich in de omringende rots stapels. Marmotten zijn geslachtsrijp als ze ongeveer twee jaar oud zijn. Ze kunnen 15 jaar oud worden en wonen in kolonies van ongeveer 10 tot 20 dieren. Mannelijke marmotten graven, als ze uit de winterslaap ontwaken, gelijk een hol. Vervolgens gaat hij op zoek naar vrouwen een zogenaamde "harem-polygyne" die hij te vuur en te zwaard verdedigt. Maximaal heeft hij (zomers) 4 vrouwtjes en gemiddeld krijgt een vrouwtje 4-5 jongen. Yellow-bellied marmotten zijn dagdieren zoals de meeste zoogdieren. Deze marmot is ook een omnivoor ze eten gras, bladeren, bloemen, vruchten, sprinkhanen, vogels en eieren.

De lucht is inmiddels erg donker geworden, er komt onweer. We moeten ons haasten dus, met gezwinde spoed terug. Ondanks dat de lucht dreigend is gaan er nog steeds mensen richting geisers. Volgens ons hebben ze in het geheel niet in de gaten dat het straks gaat stortregenen. Als we bijna bij de Old Faithful Inn zijn begint het te regenen. Nou het is een chaos, allemaal rennende mensen. We willen terug naar de camper en naar de camping. Dus besluiten we dat ik de camper op zal halen en dat Nanda bij het hotel op mij wacht. Een sprintje, in de regen, over het parkeer terrein richting camper. Nahijgend in de camper wordt de wederhelft opgehaald en gaan we terug. Het is even file rijden want iedereen wil weg. Het regent behoorlijk maar we kunnen rustig door rijden naar onze camping. Droog in de camper besluiten we maar eens lekker uit eten te gaan. Aangekomen in Grant Village gaan we het restaurant binnen. We moeten even in de rij staan om een plaats toegewezen te krijgen. Gereserveerd? Nou nee. Da’s nou jammer, er is pas om 21.15 uur weer plaats! Gelukkig is er ook een ander restaurant met een uitzicht op het meer.

We kunnen uit verschillende menu’s kiezen en besluiten een pizza te nemen. Daarom kiezen we voor de grootste. Deze is zo groot dat we beiden er genoeg aan hebben en zelfs nog overhouden. Het meisje achter de bar kent een paar woordjes Nederlands. Als ze merkt we uit Nederland komen laat ze dat even horen. Het regent nog steeds maar het mag de pret van vandaag niet drukken. Naar de wasserette, reisverhaal bijwerken, batterijen opladen en heerlijk douchen met lekker warm water. Het is al donker als we op onze camper plaats komen. Nog even de foto’s van vandaag bekijken en nazwijmelen over de afgelopen dag. Wat hebben we veel gezien, heel veel geisers en bronnen in allerlei kleuren en vormen. Elke geiser en bron was weer anders het was geweldig. Je kunt je geen voorstelling maken van deze wonderen in de natuur. En dan de wilde dieren, van groot (bizon) tot klein (marmot) fantastisch om te zien. Met andere woorden een onvergetelijke dag en wat beleven we morgen…

Geen opmerkingen:

Een reactie posten